مقایسه هیستوپاتولوژی اثرات عصاره گیاهان دارچین سیلان، بارهنگ نیزه ای و دانه کتان در التیام زخم تجربی پوست در موش صحرایی

سابقه و هدف: بهبود زخم یک فرایند مهم بوده که نیاز به عوامل و شرایط خاص دارد. داروهایی که روند بهبود زخم را تسریع می کنند گسترش یافته اند، به ویژه داروهای گیاهی که عمدتاً بی خطر و موثر هستند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات گیاه دارچین سیلان، بارهنگ نیزه ای و دانه کتان بر التیام زخم جلدی موش صحرایی انجام شد. مواد و روش ها: تعداد 96 سر موش صحرایی به دوازده گروه هشت تایی تقسیم و سپس روی پوست اطراف ستون فقرات آن ها زخم القا گردید. پس از جراحی پمادهای درمانی آماده شده با غلظت های متفاوت، بر روی محل زخم قرار داده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره دارچین در سرعت بخشیدن به روند التیام و به طور خاص افزایش سرعت پیدایش اپیتلیوم موثرتر نسبت به عصاره بارهنگ و دانه کتان بوده است. هم چنین عصاره بارهنگ به طور قابل توجهی در بستن سریع تر زخم موثرتر از روغن بذر کتان می باشد. در ارزیابی هیستوپاتولوژیک متغیر التیام زخم در روز چهاردهم، بیش ترین میزان التیام زخم در موش های صحرایی گروه دارچین سیلان مشاهده شد و موش های صحرایی گروه های بارهنگ نیزه ای و دانه کتان از این منظر در رتبه های بعدی قرار گرفتند. نتیجه گیری: به طور کل، ارزیابی مقایسه ای این گیاهان نشان می دهد که عصاره بارهنگ اثرات التیامی بیش تری در بهبود زخم های جلدی دارد